عقد ازدواج :

مى دانیم که انتخاب همسر از طریق قانون را به آن رابطه قانونى مى گوییم و اگر عقد و قراردادى در کار بناشد رابطه غیر قانونى است و عمل نامشروع است زیرا کسى که کار قانونى نمى کند مى خواهند به شکلى براى خود راه فرار بگذارد واز خود سلب مسؤ لیت کند ولى انسان متمدن و آگاه سعى مى کند تمام کارهاى خود را قانونى کند تا با آرامش خاطر، به زندگى ادامه دهد. بدیهى است که کار قاچاق و غیر قانونى و گریز از قانون ، همیشه اضطراب و ناراحتى و نگرانى بدنبال دارد وبا تشکیل خانواده غیر قانونى نه تنها انسان به آرامش دسترسى پیدا نمى کند بلکه هر روز به افسردگى و نگرانى او افزوده مى شود درست مانند دو مسافرى که مى خواهند با هم به خارج از کشور مسافرت کنند. بدیهى است مسافرى که پاسپورت و جواز عبور از مرز را دارد هیچگونه نگرانى در خود احساس نمى کند ولى مسافرى که مى خواهد بدون گذرنامه سفر کند پیوسته نگران است و هر لحظه در انتظار این است که در چنگال پلیس گرفتار شود و به زندان بیفتد.
پس قواله ازدواج براى زن و شوهر به منزله داشتن گذرنامه عبور از مرز ازدواج است که مرزبان ، مزاحم او نخواهند بود.
عقد ازدواج به دو صورت انجام مى پذیرد:
1 - عقد دائم که بطور دائم قرارداد منعقد مى شود. و براى یک زندگى مشترک همیشگى است .
2 - عقد ازدواج موقت که براى زمانى محدود مثلا یک سال یا یک ماه یا بیشتر و کمتر قرارداد منعقد میشود که هر کدام شرائط ویژه خود را دارد.