قرض :

قرض دادن به مسلمان و گره گشایى از کار دیگران اجر فراوانى دارد و در آیات قرآنى و احادیث و روایات اسلامى به آن سفارش شده است که به کسانى که گرفتارند قرض دهیم و با گرفتن وثیقه در مدت معین ، آن را وصول نمائیم همانطور که قرض دادن اجر و ثواب دارد شخص قرض گیرنده هم موظف است با فرا رسیدن زمان بدهى خود بدون هیچ عذرى آنرا بپردازد.
قرض دادن به دو صورت است :  الف - قرض مدت دار که در آن قید شده که بدهکار در چه مدت بدهى خود را بپردازد.
ب - قرض بدون مدت که در آن زمان پرداخت قید نشده است در قرض ‍ مدت دار یکبار طلبکار حق ندارد قبل از فرا رسیدن موعد طلب خود را مطالبه نماید ولى در قرض بدون مدت ، طلبکار هر زمانى مى تواند طلب خود را درخواست نماید در قرض ، طلبکار به هیچ وجه حق ندارد مازاد بر طلب خود را مطالبه کند ولى اگر بدکار بدون شرط قبلى و درخواست طلبکار مقدارى اضافه بر بدهى خود بپردازد. در این صورت این مقدار اضافى بلااشکال است بلکه این کار استحباب دارد زیرا راهى است براى تشویق دیگران به قرض دادن بدون ربا.