آزادگان :

آزادگان : حزب آزادگان (همفلگا هلبرالیت هیسزئیلیت یا حزب لیبرال اسرائیل ) از جمله احزاب میانه روى اسرائیل است .

 این حزب در سال 1961 از دو حزب ، یکى حزب پیشرو و دیگرى حزب ((اتحاد صهیونیستهاى عمومى - حزب میانه رو))، تشکیل شد. دو حزب مذکور در اصل یک حزب بودند که حزب صهیونیستهاى عمومى نام داشت و در سال 1931 تاسیس شد. حزب صهیونیستهاى عمومى در دهه 30 گروه به دو گروه تقسیم شد:گروه (الف ) و گروه (ب ).
گروه (الف ) به رهبرى حییم وایزمن که به جنبش کارگرى صهیونیستى نزدیکتر بود و با آن همکارى مى کرد و گروه (ب ) به رهبرى مناخم اسیشکین که روابط نزدیکترى با جنبش اصلاح طلب راستگرا داشت و با آن همکارى مى کرد. این دو گروه در اوایل دهه 40 مجددا با یکدیگر متحد شدند ولى به دلیل تشدید اختلافات ، یکبار دیگر از هم جدا شدند. در سال 1948 گروه الف با مشارکت دو حزب کوچک دیگر، حزب پیشرو و گروه ؛ با همکارى چند گروه دیگر، حزب ((اتحاد صهیونیستى عمومى - حزب میانه رو)) را تشکیل دادند. همانگونه که پیشتر گفتیم ، در سال 1961 دو حزب مذکور با یکدیگر متحد شده حزب آزادگان را تاسیس کردند. اما این اتحاد چندان دوام نیاورد و بدنبال موافقت سران این حزب با حزب حیروت براى تاسیس گروه گاحل ، بیشتر اعضاى حیروت براى تاسیس حزب آزادگان کنار رفتند و حزب جدیدى بنام حزب لیبرال مستقل تشکیل دادند. حزب تازه تشکیل یافته در اوایل دهه هشتاد به معراخ پیوست . اتحاد صهیونیستهاى عمومى - حزب میانه رو با نام حزب آزادگان ابتدا در چارچوب گروه گاحل و سپس گروه لیکود به فعالیت خود ادامه داد تا اینکه در نیمه دوم دهه هشتاد در حزب حیروت ادغام شد. حزب آزادگان در چارچوب لیکود، با منازعات بى وقفه اعضایش بر سر تصاحب ریاست حزب و موقعیتهاى برتر روبرو بود و همین امر به ایجاد جناح هاى مختلفى درون این حزب منجر شد. در آستانه انتخابات پارلمانى سال 1992، گروهى از اعضاى حزب آزادگان به رهبرى اسحاق موداعى از لیکود جدا شدند و حزبى تازه به نام حزب لیبرال نو تشکیل دادند ولى پس از انتخابات ، حزب مذکور به دلیل بدست نیاوردن درصد آراء لازم براى ورود به کنست منحل شد.
اعضا و هوادران حزب آزادگان از میان طبقات متوسط و سرمایه دار جامعه بودند. برنامه اقتصادى - اجتماعى این حزب شامل موارد زیر بود: اقتصاد متکى بر فعالیت بخش خصوصى با حداقل دخالت دولت ؛ تفکیک نقش ‍ هستدورت به عنوان یک اتحادیه کارگى از نقش اقتصادى آن ؛ داورى اجبارى به منظور حل منازعات کارگرى ؛ ملى کردن خدمات بهداشتى و تامین اجتماعى و تدوین قانون اساسى دولت . این موارد نخست از سوى گروه گاحل و سپس گروه لیکود پذیرفته شد و در زمینه مسایل سیاسى و اجتماعى ، میان حزب آزادگان و حزب حیروت ، چه در چارچوب گاحل یا لیکود، اتفاق نظر وجود دارد.
شمار کرسى هاى حزب آزادگان در دوره هاى مختلف کنست (تا پیش از تشکیل لیکود): کنست پنجم (1961) 17 کرسى ؛ کنست ششم 11 کرسى (از مجموع 26 کرسى گاحل )؛ کنست هفتم (1969) 11 کرسى (از مجموع 26 کرسى گاحل ).
شمار کرسى هاى حزب لیبرال نو در دوره هاى مختلف کنست (تا پیش از پیوستن به معراخ ): کنست ششم (1965) 5 کرسى ؛ کنست هفتم (1969) 4 کرسى ؛ کنست هشتم (1973) 4 کرسى ؛ و کنست نهم (1977) 1 کرسى