انشعاب ها و ائتلاف ها

دومین خصوصیت بارز نظام حزبى کثرت انشعاب ها و ائتلاف هاست . احزاب مختلف ضمن حفظ استقلال تشکیلاتى ، با یکدیگر ائتلاف کرده و در انتخابات و سپس داخل کنست تشریک مساعى دارند.

احزاب ائتلافى که معمولا دیدگاه کلى و هدفهاى بلند مدت یا حیاتى مشابهى دارند، با تشکیل کمیته هاى مشترکى ، فعالیتها و اقدامات انتخاباتى و پارلمانى خود را هماهنگ مى کنند. این ائتلاف ها با گذشت زمان و از طریق ادغام همه احزاب تشکیل دهنده با بعضى از آنها در یکدیگر و یا جدایى کلى یا جزیى آنها از یکدیگر پایان مى پذیرند.
نگاهى گذرا به تاریخ احزاب اسرائیل ، اعم از احزاب بزرگ یا کوچک و تغییرات سریع و پى در پى نقش حزبى در این دولت مبهوت کننده است . براى نمونه حزب کنونى کارگر حاصل رشته اى طولانى و پیچیده از ائتلافهاى احزاب اردوگاه چپ (کارگر) است .
حزب لیکود نیز به نوبه خود نتیجه ائتلاف ها و انشعاب هاى متعدد احزاب دست راستى و میانه رو و جدا شدن عده اى از چپ گرایان از حزب کارگر است که به نوعى به نظریه ((سرزمین کامل اسرائیل )) اعتقاد داشته اند. گروه موسوم به میرتس که در کنست فعلى (کنست سیزدهم ) حضور دارد، از احزاب راتس ، شینوى و مبام که در کنست قبلى نماینده داشتند، تشکیل شده است . گروه مذهبى یهدوت هتوراه از طریق ائتلاف احزاب اغودات ، بوعالى اغودات و دیغل هتوراه به وجود آمده است . حزب افراطى دست راستى یعود در سال 1994 توسط سه عضو انشعابى حزب تسومت تاسیس یافته است .
در اینجا نیز نظام نسبى انتخابات نقش مهمى در دامن زدن به این پدیده ایفا مى کند. زیرا با توجه به پایین بودن درصد آراى لازم براى ورود به کنست ، جناح ها و گروههاى انشعابى حتى مى توانند به حیات سیاسى خود ادامه دهند.
به طور کلى مى توان دلایل ذیل را به عنوان علت ائتلاف ها و گروه بندى ها برشمرد:
- بالا بودن شانس موفقیت در انتخابات یا رویارویى با گروههاى رقیب قدرتمند.
- پشتیبانى از جناح ها یا سیاست هاى خاص .
- دستیابى به سهم بیشترى از قدرت با تلاش برخى احزاب براى بقا در صحنه سیاسى از طریق ادغام در احزابى که در میان مردم از پایگاهى وسیع تر و آینده اى تضمین شده تر برخوردارند.
انشعاب ها و جدا شدن ها اغلب به علت تضادهاى عقیدتى یا سیاسى یا رقابت بر سر رهبرى و پست هاى بالاى حزبى و دولتى صورت گرفته است . بیشتر ادغام ها و انشعاب ها در دهه هشتاد و نیمه اول دهه نود و به دلیل اختلاف در مورد سرزمین هاى اشغالى و مخالفت یهودیان شرقى با سلطه اشکنازها بر نهادهاى حزبى و دولتى بوده است .