لایق پیغمبرى

در اخبار است که موسى در جوانى، چوپانى مى‏کرد. روزى، گوسفندى از او گریخت و موسى در پى او بسیار دوید .

در پى او تا به شب در جستجو - - و آن رمه غایب شده از چشم او
تا این که گوسفند از خستگى و درماندگى، جایى ایستاد و موسى به او دست یافت . چون به گوسفند رسید، گرد از وى افشاند و بر سر و روى گوسفند دست مى‏کشید و او را مى‏نواخت؛ چنانکه مادرى، طفل خردش را . در آن حال که گوسفند را نوازش مى‏کرد، مى‏گفت: ((گیرم که بر من رحم نداشتى، بر خود چرا ستم کردى و این همه راه را در صحرا دویدى تا بدین جا رسیدى. ))
همان دم خداوند به فرشتگان خود گفت: (( موسى، سزاوار نبوت است و جامه رسالت بر تو او باید کرد که چنین با خلق من مهربان است و خود را براى راحت مردم، به رنج مى‏اندازد.)) - برگرفته از: تاریخ بیهقى، به تصحیح فیاض، چاپ تهران، ص 205 . این حکایت در سیاست نامه و مثنوى نیز آمده است