استاد محیط طباطبائى

سید محمد محیط طباطبائى در سال 1280 هجرى شمسى، در یک روستا از توابع ((زواره)) اردستان، چشم به جهان گشود . پدرش روحانى آزادیخواه و آگاه به جریانهاى سیاسى زمان خود و انقلاب مشروطه بود.
سید محمد در همان روزهاى کودکى در مکتب ((حاج حسن)) و مدرسه ((لطفعلى خان)) زواره، مقدمات فارسى و عربى را خواند، بعد به اصفهان رفت و در مدرسه ((کاسه گران)) به تحصیلات خود ادامه داد،
مدتى بعد به زواره مراجعت نمود و به عنوان معلم در مدرسه ابتدائى ((سادات)) مشغول تدریس گردید.
اردیبهشت سال 1302 بود، که محیط طباطبائى به تهران عزیمت نمود و براى ادامه تحصیلات خود در امتحان ورودى مدرسه ((دارالفنون)) شرکت کرد و در کلاس سوم متوسطه پذیرفته شد، یک سال بعد موفق به دریافت دیپلم گردید، سپس تحصیلات خود را در مدرسه حقوق تهران دنبال کرد و در سال 1305 شمسى از مدرسه حقوق فارغ التحصیل شد .
محیط طباطبائى در طول زندگى پر فراز و نشیب خود، در سمتهاى مدیریت دبیرستان اهواز، و خرمشهر، تدریس در مدرسه دارالفنون، دانشسراى مقدماتى و هنرستان عالى موسیقى، مدیریت مجله آموزش و پرورش، سرپرستى مجله موسیقى، مدیریت مجله محیط، رایزن فرهنگى ایران در هند، نمایندگى فرهنگى در عراق، سوریه و لبنان، بازرس وزارت آموزش و پرورش، سرپرستى برنامه رادیوئى ((مرزهاى دانش)) به مدت نوزده سال، و عضویت در فرهنگستان زبان و ادب ایران، فعالیت داشت .
استاد محیط طباطبائى مظهر تلاش و قناعت بود، در تمام عمر در یک خانه دویست متر مربعى در خیابان ((مجاهدین اسلام)) جنوب تهران زندگى کرد . او یادگار نسلى بود که با رنج و زحمت و پشتکار، به درجات بالاى علمى، تحقیقى و فکرى رسید، وى مرد خود آموخته و همواره با کتاب مأنوس بود.
در سایه هوش سرشار و عشق و ایمان به آموختن و مطالعه و تحقیق توانست خدمات ارزنده‏اى به علم و ادب نماید.
آثار گرانبهاى او شامل 1500 رساله و مقاله علمى، ادبى، انتقادى و تحقیقى مى‏باشد، که بیشتر آنها در مجله‏هاى ارمغان، تعلیم و تربیت، مهر، محیط، یغما، راهنماى کتاب و آینده، به چاپ رسیده است . علاوه بر این مجموعه اشعارش بالغ بر چندین هزار بیت مى‏باشد، مجموعه مقالات مربوط به سید جمال الدین اسد آبادى و فردوسى، مقدمه بر دیوان حافظ، مقدمه بر دیوان مجمر زواره‏اى و گلستان سعدى و تاریخ تحلیلى مطبوعات در ایران، تحت عنوان ((خیام و خیامى)) از استاد محیط طباطبائى به یادگار مانده است .
استاد در ده‏ها کنفرانس، کنگره و سمینار علمى و تحقیقى، در داخل و خارج کشور شرکت داشت و به پاس خدمات ارزنده‏اش، به دریافت جوائز و افتخارهاى زیادى، از سوى سازمانها و دانشگاهها نائل گردید، از جمله دریافت درجه دکتراى افتخارى از دانشگاه شهید بهشتى و نخستین جایزه آثار ملى را مى‏توان نام برد .
او در رشته‏هاى صرف، نحو، لغت‏شناسى، فرهنگ و تاریخ، فلسفه، شعر،
زبانهاى فرانسه، انگلیسى و عربى، احاطه کامل داشت، تا آنجا که استاد محیط طباطبائى را، ستونى از کاخ ادب و فرهنگ ایران زمین لقب داده‏اند .
استاد محیط طباطبائى، بیش از سه و نیم سال به مدرسه نرفت، بلکه در تمام عمر استاد او کتاب بود که هیچگاه از آن جدا نمى‏شد.
او بیش از سه ربع قرن عمر نود ساله خود را به تحصیل، تدریس، تحقیق و تألیف گذرانید و سرانجام 27 مرداد 1371 با نام نیک و سراسر خدمت به فرهنگ و جامعه، چشم از جهان فرو بست و در کنار ((برج طغرل)) روبروى ((ابن بابویه)) شهر رى، در آغوش خاک آرمید. - روزنامه اطلاعات 27 مرداد 1372 . ?