شیخ حبیب الله ذبیحى، اهل هرات افغانستان است . او در سن شش سالگى به بیمارى آبله مبتلا شد و بینائى خود را به طور کامل از دست داد .
- هفت ساله بود، که به مکتب خانه رفت و در مدت یک سال قرآن کریم را آموخت و از سن هشت سالگى، حفظ کردن قرآن کریم را شروع کرد و طى دوازده سال تلاش و کوشش، در سن بیست سالگى، حفظ قرآن را به پایان رسانید .
روش حفظ قرآن او، بدین ترتیب بود، که معلم، آیات قرآن را هر روز، ده یا دوازده بار براى او مىخواند و تکرار مىکرد، او هم تا روز بعد سیصد مرتبه همان آیات را در منزل تمرین و تکرار مىنمود، علاوه بر این، آیات حفظ شده روزهاى قبل را نیز تکرار مىکرد و پدر و برادرش، اشکالاتش را برطرف مىکردند.
زندگش شیخ حبیب الله ذبیحى، این عالم دینى نشان مىدهد، اگر انسان داراى عزم راسخ و اراده قوى باشد و در زندگى هدف مقدسى را دنبال کند و تلاش و کوشش نماید، موانع و مشکلات و حتى نابینائى نمىتواند مانع راه پیشرفت انسان گردد و آدمى را از موفقیت و ترقى باز دارد .
بدین جهت، ملک الشعراء بهار شاعر تواناى ما گفته است:
ز کوشش، به هر چیز خواهى رسید - - به هر چیز خواهى، کماهى رسید
برو کارگر باش و امیدوار - - که از یأس، جز مرگ ناید به بار
گرت پایدارى است، در کارها - - شود سهل پیش تو، دشوارها .