شفاء مردم در عسل است

. 
عنوان شفا براى هیچ غذا و آشامیدنى دیگر در قرآن به کار نرفته است .
((در دنیا هیچ غذایى به اندازه عسل نیروهاى کهربایى و تشعشات رادیو اکتیو ندارد عسل یک غذاى مفید براى اطفال است زیرا تمام مایحتاج غذایى را بطور طبیعى دارد قندش براى هر سنى مناسب است و سرشار از قیمتى ترین مواد حیاتى است تمام ویتامین ها و فلزات را دارد ویتامین ها و فلزاتى که در گل پرورش یافته و در دامان خورشید تربیت شده اند.
عسل غذاى زنده کننده سالخوردگان و مربى خردسالان است عسل داراى 75 درصد مواد قندى ، 5 درصد مواد سفیده ائى و 2 درصد چربى است و از این رو ثابت میشود که عسل یکى از غذاهاى نیرو بخش است .
عسل 13 میلى گرم فسفر، 4 میلى گرم کلسیم و 7 میلى گرم آهن در بر دارد. مقدارى هم مس در عسل وجود دارد این مواد معدنى بلافاصله وارد جریان خون مى شود، آهن عسل مرض کم خونى و فسفر و کلسیم عسل ، بیماریهاى استخوان و ریه را معالجعه مینماید))⁽¹³⁶⁾
امیر مومنان (ع ) مى فرماید:
لم یستشف مریض بمثل شربة عسل ⁽¹³⁷⁾
هیچ چیز مانند عسل شفاى بیمار نخواهد بود.
روایات بسیارى بطور سر بسته خاصیت عسل را بیان نموده است چنانچه در روایت دیگر است که شفاء هفتاد بیمارى است و امروز دانشمندان ، مصارف داخلى و خارجى عسل را که بررسى کرده اند بیشتر از اینها مصرف غذایى و دارویى است داشته است .
البته کلمه هفتاد دلالت بر زیادى و کثرت مى کند نه آنکه فقط عدد مخصوصى را بفهماند.
((در اثر تشعشع خورشید که در گلها منعکس میشود قندهاى آنها اثر عجیبى در رشد و ایجاد نیرو دارند. زیرا قندهاى زنده اى هستند که با ویتامینهاى e-k-a تواءم بوده و آثارى از ویتامینهاى ث - ب ا - پ پ 5 میلى گرم ویتامین ب 2 دارند. و نیز داراى الکائیدهاى شفابخشى هستند که در گلها وجود دارد، و حتى عده اى از دانشمندان حدس وجود هورمون هایى را در عسل زده اند.
دو تن از دانشمندان روسى کشف نموده اند که عسل داراى تاءثیر فوق العاده اى در رشد است و اثر مهمى در حیات انسان دارد و معتقدند که عسل براى رشد تمام اعضاء بدن مفید است .
ارزش درمانى عسل فوق العاده اهمیت دارد، در درجه اول اسید فرمیک است که زنبور آن را براى حفظ از فساد به آن علاوه مى کند این ماده ضد عفونى کننده طبیعى ، ضررى ندارد و ضد روماتیسم است و در عین حال نیروبخش مى باشد قندش یک قند بسیار خوبى است و مقوى قلب است و سبب بهبود وضع فشار مایعات بدن مى شود کمى و زیادى فشار خون را علاج مى کند براى کبد بسیار نافع است و امراض کبد را معالجه مى کند و اغتشاشات کبدى را اصلاح مى نماید مخصوصا فوائد زیادى در درمان یرقان دارد.
اثر عسل در ریه بسیار جالب است و امراض ریوى را شفا مى دهد خواص ‍ التیام دهنده عسل قابل توجه است در مورد زخم معده و زخم روده اثنى عشر بایستى صبح ناشتا یک قاشق سوپ خورى عسل بخورند و پس ‍ از آن تا یک ساعت هیچ چیز میل ننمایند عسل بهترین عامل براى زیاد و کم شدن قند خون است ، عسل بهترین ضد عفونى کننده مجارى ادرار است ))⁽¹³⁸⁾
یکى از خواص عسل ، جلوگیرى و پیشگیرى از زکام است .
امام هشتم (ع ) به این خاصیت در ضمن کلمات خود تصریح فرموده اند:
و من اراد ردع الزکام مدة ایام الشتاء فلیاکل کل یوم ثلاث لقم من الشهد ⁽¹³⁹⁾
هر کس مایل باشد در مدت زمستان گرفتار زکام نشود هر روز سه لقمه از عسل همراه با موم میل کند.