ابوالبقاء عکبرى

 محب الدین عبدالله بن حسین عکبرى، در دوران کودکى، بر اثر بیمارى آبله، چشمان خود را از دست داد و نابینا شد، اما وى به اندازه‏اى به آموختن علم و دانش علاقه داشت، که علم نحو را از ((ابن خشاب)) و سایر دانشمندان و استادان زمان خود فرا گرفت.

- 
آرى، شب و روز و ساعتى بر او نمى‏گذشت، که از آموختن و اندوختن علم و دانش غفلت نماید . براى خواندن و نوشتن از افراد باسواد بینا استفاده مى‏کرد، تا هم کتابها را برایش بخوانند و هم آنچه را که در ذهن خود مى‏آفریند، براى او بنویسند.
این مرد نابینا، در سایه علاقه و تلاش و جدیت، از مشهورترین دانشمندان زمان خود محسوب مى‏شد .
کتابهاى علمى و ارزشمندى که از او به یادگار مانده عبارت است از:
1 التبیان در شرح دیوان متنبى
2 التبیان فى علوم القرآن .
3 المحصل فى شرح المفصل .
4 شرح الایضاح و تکلمة فى علم نحو.
5 شرح مقالات الحریرى .
6 الموجز فى ایضاح الشعر
7 - اللبات فى علل البناء و الاعراب
8 التلقین فى النحو . - داستانهاى کودکى مردان بزرگ، ص 75 .